W Erach Gwiazd Entowie dzielili się na przedstawicieli zarówno męskiego jak i żeńskiego rodzaju, lecz w Erach Słońca entowe żony rozmiłowały się w otwartych przestrzeniach, upodobały sobie mniejsze rośliny i łąki rozpościerające się za granicami lasów. Z wielką ochotą doglądały gajów, dzikich jabłoni i wiśni. Latem opiekowały się ziołami, a jesienią rozsiewały trawy. Entowie natomiast kochali wielkie drzewa, dzikie lasy i zbocza wysokich wzgórz.

Żony Entów przekroczyły Anduinę i osiedliły się na ziemiach zwanych później Brunatnymi Polami, gdzie pomagały ludziom, nauczając ich sztuki pielęgnowania ziemi. Jednak nim dobiegła końca Druga Era Słońca, ogrody entowych żon zniszczały, a wraz z nimi odeszły i one. Była wśród nich małżonka Drzewca, Fimbrethil, zwana Gałęzinką Lekkonóżką. Być może skierowały się na Południe lub na Wschód, lecz dokąd podążyły- Entowie nie wiedzieli. Na zawsze pozostały jednak w ich pamięci- przez długie lata poszukiwali ich bezskutecznie i opiewali w wielu pieśniach.