Gandalf Szary

GANDALF SZARY, „Elf Różdżki”, jak mylnie nazywali go ludzie z Północy; Mithrandir, Szary Pielgrzym, zasłynął przede wszystkim w Czwartej Erze Słońca. Był wśród Istarich najbardziej znany, darzony największym szacunkiem. Elfy zwały go Mithrandirem, krasnoludy- Tharkunem, Haradrimowie- Inkanusem (Szpieg Północy), w Rohanie znano go jako Greyhame’a, we Wspólnej Mowie jego imię oznaczało Greymantle (Szary Płaszcz), a w Nieśmiertelnych Krainach, jako Majar, nosił imię Olorina i uważano go za najmądrzejszego ze swej rasy.

W Nieśmiertelnych Krainach przebywał w Ogrodach Loriena, Pana Wizji i Marzeń Sennych, odwiedzał dom Nienny, Płaczki. Pod opieką Loriena z Valarów urastał stale w swej mądrości, zasięgając nieraz rady u Nienny, ucząc się nadziei i miłosierdzia.

Wśród wszystkich Istarich uważano go za najszlachetniejszego i najmądrzejszego. Gandalf lubił angażować się w życie Śródziemia, nie próbował wywyższać ponad inne istoty, chętnie służył radą i pomocą, darząc szczególnym sentymentem krainę hobbitów- Shire oraz ich wyborne fajkowe ziele, służące do palenia jego ulubionych fajek. Jego mądrość i rozwaga poprowadziła Wolne Plemiona Śródziemia do zwycięstwa nad innym Majarem, Czarnym Władcą, Sauronem, pragnącym uczynić z wszelkich żywych istot swych niewolników. Dzięki Gandalfowi uśmiercono Smoka Smauga Złotego i to on sprawił, że zwycięstwem zakończyły się m. in. Bitwa Pięciu Armii, Bitwa o Rogaty Gród czy Bitwa Na Polach Pellenoru. Sam Gandalf zmierzył się w morderczym pojedynku z demonem Balrogiem z Morii, sługą Morgotha, Mistrza Saurona; którego pokonał uwalniając od niego krasnoludzkie królestwo Khazad-Dum. Po tej walce poniekąd zmartwychwstał, powracając ze zdwojonymi siłami jako Gandalf Biały.

Największym osiągnięciem Gandalfa było odkrycie Jedynego Pierścienia i przyczynienie się do doprowadzania Powiernika Pierścienia do Góry Przeznaczenia, gdzie Pierścień Rządzący został na zawsze zniszczony wraz ze swym twórcą i jego światem Cieni. Dziełem tym dopełniła się misja Gandalfa w Śródziemiu, toteż jego odejściem skończyła się Trzecia Era Słońca Śródziemia...

Gandalf był także posiadaczem jednego z 19 magicznych Pierścieni. Nosił na palcu Naryę, Pierścień Ognia, jeden z Trzech Pierścieni przeznaczonych Elfom, który dostał w darze od Kirdana, władcy Szarej Przystani. Narya posiadał moc czynienia ludzi dzielnymi i nieustraszonymi, co wspomagało Mędrca w jego drodze do celu, aczkolwiek sam Gandalf nigdy nie czynił czegokolwiek wbrew woli innych, nie pragnął demonstracji siły i przewagi ani wymuszenia. Od czasów pokonania Smauga, Gandalf nosił przy pasie znaleziony w kryjówce trolli elficki miecz, Glamdring, którym posługiwał się z wielką wprawą, choć dość rzadko z niego korzystał.