Sauron doprowadził ostatecznie do upadku Numenoru, siejąc, tak jak niegdyś jego mistrz, pan i nauczyciel, Morgoth, kłamstwa i obłudę. Cały Numenor pochłonęło morze, nadeszła Zmiana Świata- Nieśmiertelne Krainy Valinoru i Eldamaru zostały usunięte z Kręgów Świata. Odmieniły się Śmiertelne Kraje, Nieśmiertelne Krainy zaś uległy rozdarciu. Od tej pory można było do nich dotrzeć jedynie na okrętach elfów, żeglujących po szlaku zwanym Prostą Drogą, wiodącą za sfery Śmiertelnego Świata.

W II Erze Słońca ponownie zaistniał Sauron, Władca Pierścieni, który uszedł z upadku Numenoru i powrócił do swego królestwa- Mordoru. Zawarto, więc Ostatni Sojusz Elfów i Ludzi, a wszyscy wielcy spośród Eldarów i Numenorejczyków wypowiedzieli wojnę Czarnemu Władcy. Zniszczono Mordor, Barad-dur, jego wieżę, a także odebrano mu Pierścień. Sauron został obalony, a jego słudzy zginęli lub odeszli w mroczne przestrzenie. Życie stracił Gil-galad oraz władca Numenorejczyków, Elendil. Znów jednak zapanował spokój, podczas którego wielu Eldarów opuściło Śródziemie i powędrowało na Zachód.

Jednak kilku pozostało. Do III Ery dotrwał tylko Lindon. Na wschód od Gór Błękitnych Eldarowie władali krainami Lothlorien, Złotym Lasem, oraz Imladris - Rivendell, a także Leśnym Królestwem w Wielkim Zielonym Lesie, nazwanym później Mroczną Puszczą. Wszystkie te ziemie były na swój sposób ukryte i położone z dala od ludzi. I choć Elfowie na ogół zajmowali się swoimi sprawami, zaniepokoił powrót Władcy Pierścieni, który raz jeszcze osiadł w Mordorze i rozesłał po Śródziemiu swe najstraszliwsze sługi- Nazgule.

Wtedy to Elfowie i potomkowie Numenorejczyków ponownie stanęli do walki w wielkiej Wojnie o Pierścień. Pierścień Jedyny został zniszczony, a Sauron i jego słudzy pokonani na zawsze. Mordor upadł. Ale wraz z upadkiem Pierścienia Jedynego skończyła się w Śródziemiu władza Trzech Elfich Pierścieni i rozpoczęła Era Panowania Ludzi- IV Era Słońca. Powiernicy Pierścienia i Eldarowie odpłynęli na zawsze do nieśmiertelnych krain, niedostępnych śmiertelnikom Śródziemia, by nigdy już nie powrócić...